Zadań nie można wyznaczać na bieżąco

W zadaniowym czasie pracy określone do wykonywania czynności muszą mieć charakter skonkretyzowany, zamknięty i powtarzający się. Szef nie może ustalać obowiązków doraźnie.

Możliwość zastosowania zadaniowego czasu pracy przewiduje art. 140 k.p. Stanowi on, że system ten można stosować w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy. Firma ustala wówczas, po porozumieniu z pracownikiem, czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129 k.p.

Powód wprowadzenia

Zatem zadaniowy czas nie jest dla wszystkich. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 24 września 2009 r. (II PK 72/09), system ten jest przeznaczony w szczególności dla prac prowadzonych nierytmicznie, prac prowadzonych poza kolektywną pracą skooperowaną.

Przyjmuje się, że zadaniowy czas pracy można wprowadzić wtedy, gdy:

- dla danej pracy utrudnione jest precyzyjne określenie momentu jej rozpoczynania i zakończenia,

- niemożliwa jest kontrola czasu poświęconego na wykonywanie pracy,

- praca może być wykonywana poza normalnym rytmem funkcjonowania zakładu pracy,

- świadczenie zadań zależy od zmiennych, trudnych do przewidzenia okoliczności i uwarunkowań,

- zapotrzebowanie na pracę danego pracownika jest nierytmiczne.

Zastosowanie zadaniowego czasu pracy może być także uzasadnione w przypadkach, gdy pracodawca ze względów organizacyjnych nie może sprawować bezpośredniej kontroli i nadzoru nad...